kątowe
Encyklopedia PWN
techn. połączenie ruchowe (para kinematyczna) 2 członów umożliwiające ich względny ruch obrotowy wokół osi lub punktu.
stosunek prędkości kątowej wału napędzanego do prędkości kątowej wału napędzającego;
przyspieszeniomierz, akcelerometr,
przyrząd do mierzenia przyspieszeń, stosowany np. do badania ruchu lub drgań części maszyn, gruntu, do mierzenia przeciążeń samolotów;
serwomechanizm
zamknięty układ sterowania (regulacji nadążnej), w którym wielkością sterowaną (regulowaną) jest położenie kątowe lub liniowe elementu obiektu sterowania, np. wału wyjściowego przekładni mech. napędzanej przez silnik elektr. lub tłoczyska siłownika hydraulicznego.
[łac.-gr.],
silnik elektryczny, pot. motor,
maszyna elektryczna przetwarzająca energię elektr. w energię mech. ruchu obrotowego (s.e. wirujący) lub, rzadziej, postępowego (silnik liniowy);
rodzaj elektrycznego silnika komutatorowego jednofazowego, indukcyjnego;
